O Zamku Gedymina
Chociaż pozostałości Górnego Zamku są często nazywane Zamkiem Giedymina, mury zamkowe zostały zbudowane na początku XV wieku za panowania Witolda Wielkiego. Za czasów Giedymina w tym miejscu stał drewniany zamek. Tylko Dolny Zamek miał murowane budynki i fortyfikacje.
Guillebert de Lannoy, francuski dyplomata, który odwiedził Litwę w latach 1413–14, opisał Wilno w następujący sposób: „Zamek stał na piaszczystym wzgórzu, był zbudowany z drewna i umocniony cegłami, kamieniami i ziemią. Zamek i jego inne drewniane budynki są ogrodzone, ale samo miasto Wilno jest otwarte – nie ma murów obronnych”.
Drewniany zamek spłonął w pożarze w 1419 roku. Wtedy rozpoczęto budowę kamiennych fortyfikacji. Zachowana do dziś wieża zachodnia była wyższa niż obecnie, miała cztery kondygnacje. Mniejsza była wieża zamku północnego, z której pozostały tylko resztki.
Znaleziska archeologiczne wskazują na istnienie kamiennej części mieszkalnej. Zamek zbudowany przez Witolda, a właściwie jego pozostałości, do dziś jest jednym z kluczowych symboli Wilna jako stolicy Litwy. Wieża zamkowa, która dominuje nad panoramą Wilna, jest bezpośrednio utożsamiana ze znaczeniem Wilna jako historycznego centrum, znakiem powstania średniowiecznego państwa litewskiego.
Obecnie w wieży zamkowej mieści się interaktywna wystawa prezentująca rozwój zamku i Wilna. Jest to oddział Litewskiego Muzeum Narodowego. Ze wzgórza zamkowego i wieży można podziwiać wspaniałą panoramę wileńskiej Starówki i dzielnicy Antokol.